- шабалану
- ет.Иттің өршелене үруі.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
чебелену — (Монғ.) шабалану. Таң сөгіліп келе жатқанда ит ч е б е л е н г е н соң далаға чықтым (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шабалаңдау — (Ақт., Ойыл; Қ орда, Арал) шабалану, иттің үруі. Оң қолдағы ашық ауладан бір ит бозалаң етіп жүгіре шықты, ізінше қайта кіріп, орнына жайғасқан соң ғана ш а б а л а ң д а п үріп қоя берді (Ж. Нәжім., Кішк., 149). Оған қалған иттер қосылып ш аб а… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шебелену — (Монғ.) шабалану (ит). Таң сөгіліп келе жатқанда, ит ш е б е л е н г е н соң далаға шықтым (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі